Si Lamberto E. Antonio ay isang pangunahing modernistang makata ng panitikang Filipino. Kasama sina Virgilio S. Almario at Rogelio G. Mangahas, itinuring silang “tungkong kalan” ng makabagong panulaan. Pinangunahan nila ang mga eksperimentasyong simbolista at suryalista noong dekada 60, nag-ambag sa paghubog ng panitikang Filipino, at naging tinig para sa mga magsasaka at manggagawang Pilipino.
Tubong Palasinan, Cabiao, Nueva Ecija, ang karanasan ni Antonio sa kanyang nayon ang naging pangunahing inspirasyon ng kanyang mga tula, na nagpakita ng mga pananaw na may pagka-materyalista at nagbigay-tinig sa mga “nangungulilang probinsiyano.”
Nagsulat siya ng mahigit sampung aklat ng tula, sanaysay, at maikling kwento. Kasama sa kanyang tanyag na mga akda ang Hagkis ng Talahib (1980), Pagsalubong sa Habagat (1986), Bakasyon sa Paraiso (1992), at Pingkian (1997). Siya rin ang kasama ni Mario O’Hara sa pagsulat ng pelikulang Insiang (1976), na naging unang pelikulang Pilipino sa Cannes Film Festival.
Masugid ding tagasalin si Antonio ng mga klasiko, kabilang ang Digmaan at Kapayapaan ni Leo Tolstoy, na ginawaran ng National Book Award noong 2018. Pinarangalan siya ng National Book Award para sa Pingkian noong 1997, Gintong Aklat Award noong 1998, at Palanca Hall of Fame noong 2021.
Ang kanyang mga aklat na Mga Sulat: 25 Kuwento ng Paglingap (2021) at Turno Kong Nokturno (2023) ay ilan sa kanyang huling pamana, nagsisilbing inspirasyon at gabay para sa susunod na salinlahi ng mga manunulat.